wtorek, 9 sierpnia 2011

Czuć to samo...

To samo jedno wspomnienie
a kilka pomieszczeń-
Trzy bratnie dusze rozsypane
jak puzzle...
Tyle nas dzieli a jednocześnie 
łączy.
Może kiedyś się znów odnajdziemy?
 
 
 
 
 
 
 
 

1 komentarz:

  1. Witaj Jadziu:) Miło mi że jesteś...a teraz pisz, pisz i pisz abym miała jak najwięcej możliwości odwiedzin...
    aha...jeśli chcemy to zawsze znajduje się takie skrzyżowanie i taki na nim duży kamień, że wszyscy o których myślimy trafią właśnie w to miejsce:))))
    Ciekawy wiersz, pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń

Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.